Artık bir sen yoksun

Sigara dumanı genzini parçalamaya başlamış açlığında etkisiyle göz kapakların uyumak için savaş veriyordu . Zihnin hiç olmadığı kadar bulanıktı . Alkolik bir bünyeye sahip değildin . Ama şu vakit bir yudum nasiplensen hayatın düzelecekti sanki . Bilmedigin seni iyi edecek bir ilaç olduğuna inanıyordun . İnanmak zorundaydın diyelim . Yaptığın hataların geri dönüşü yoktu . Sen hata yapamazdın . Ama yaptın . Artık sen sen değildin . Sen diye birisi artık yoktu . Bu çaresizliğin ardında yaşaman mümkün değil … Tiz bir Korna sesiyle uyandın gözlerini açamıyordun elini yüzüne götürdün avuçlarınla dengesizce gözlerini ovuşturdun yüzün yanmaya başladı . Kirpiklerin ayrılırken tane tane kopuyordu ilk bakışında sanki karşında kirli bir ayna varmışta üzerine düşüyormuş gibi gördün ve irkildin . Görüntü netleşmeye başladı . Karşında naif bir duruşa sahip orta boylarda kumral bir bayan ürkek bir tavırla “beyfendi beyfendi iyimisiniz ” diye sesleniyordu . Biraz donuk kaldın neler olduğunu henüz kavrayamamıştın ” hanımefendi elini telefonuna götürdü – dur dedin hiddetli bir şekilde bayan korktu , sizin için ambulans arayacaktım “lüzmu yok “eywallah bacım ” dedin kadın yavaşça arabasına yöneldi son birkez dönüp baktı . Yüzünde merhametin ve acımanın bütünleştiği bir tavır vardı ve arabasına binip yavaşça ordan uzaklaştı …